ΕΣΥ - Διαχρονική Υποβάθμιση

Μάχη κατά του κορωνοϊού  με σεβασμό αλλά χωρίς σιωπή και λήθη

     Όλες και όλοι που εμπλέκονται με κάθε τρόπο στη δύσκολη μάχη κατά του κορωνοϊού αξίζουν τον σεβασμό  και τα συγχαρητήρια όλων μας και έχουμε υποχρέωση σε κάθε ευκαιρία αυτό να το δείχνουμε εμπράκτως.

Αυτό όμως δεν σημαίνει ούτε σιωπητήριο, ούτε παραγραφή, ούτε διαγραφή γεγονότων από τη μνήμη μας.

Αντίθετα επιβάλλεται να μένουμε δυνατοί και ενημερωμένοι.  

Η σιωπή για το πώς έχει αντιμετωπιστεί διαχρονικά από τους κυβερνώντες το Εθνικό Σύστημα Υγείας, το  υγειονομικό προσωπικό και η μέριμνα για την προστασία  της υγείας του λαού με την παροχή δωρεάν δημόσιες υπηρεσίες υγείας σε επίπεδο πρόληψης, νοσηλείας και αποκατάστασης, πιστεύω ότι δεν είναι πράξη ευθύνης και σεβασμού.

  Η συντριπτική πλειοψηφία των μέσων ενημέρωσης και κοινωνικής δικτύωσης, μας βομβαρδίζουν με απίστευτο αριθμό πληροφοριών για τον κορωνοϊό και την εξέλιξη της πανδημίας παντού.

Οι προσπάθειες της εγκατάστασης στο υποσυνείδητο μας κλίματος φόβου και αβεβαιότητας για το μέλλον, προκειμένου να είναι πιο εύπεπτες οι αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις και πολιτικές που σχεδιάζουν να εφαρμόσουν την επόμενη μέρα είναι καλά μελετημένες  και συνεχείς.

  Η καθημερινή ενημέρωση των 18:00 θυμίζει κάτι από πολεμικό ανακοινωθέν.

Μόνιμη επωδός, ακολουθήστε τις οδηγίες των ειδικών, συμμορφωθείτε απόλυτα με τα μέτρα που εξαγγέλλει η κυβέρνηση, δείξτε την απαιτούμενη ατομική ευθύνη, εμπιστευτείτε απόλυτα την κυβέρνηση.

Τα ίδια περίπου λένε και όλα τα υπόλοιπα αστικά κόμματα. Βέβαια όλοι μαζί πιασμένοι χέρι χέρι παίζουν το παιχνίδι του κριμένου κυβερνητικού θησαυρού της επόμενης ημέρας.

  Αν και σε όλες τις συζητήσεις ή εμφανίσεις στα ΜΜΕ τα συμμετέχοντα κυβερνητικά στελέχη, ή οι συμμετέχοντες βουλευτές και πολιτευτές που οι ίδιοι ή τα κόμματά τους ή τα κόμματα στα οποία ήταν συμμετείχαν με οποιανδήποτε μορφή στη διακυβέρνηση της χώρας ξεκινάνε με φράσεις όπως, τώρα είναι ώρα ομοψυχίας, τώρα είναι ώρες μάχης και όχι αντιπαραθέσεων και  καταλήγουν στο τι κάνουμε εμείς, τι θα κάναμε εμείς, τι κάνετε εσείς, τι δεν κάνατε εσείς και άλλα τέτοια.

Πόσες ΜΕΘ, ΜΑΦ και κλίνες νοσηλείας έχουμε ανάγκη, τι παραλάβαμε ή τι παραδώσαμε και βέβαια τα αντίστοιχα για τον απαραίτητο κύριο εξοπλισμό όπως αναπνευστήρες ή λοιπό αλλά απαραίτητο εξοπλισμό όπως οι μάσκες ή οι στολές προστασίας του υγειονομικού προσωπικού και άλλα τέτοια είναι αυτά που ακούγονται όλον αυτό τον καιρό.

  Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι σχεδόν κανείς από αυτούς τους πολιτικούς δεν λέει το γιατί και το πώς βρέθηκε το δημόσιο σύστημα υγείας σε αυτή την κατάσταση.

  Εντύπωση επίσης προκαλεί και το γεγονός ότι τα ΜΜΕ εντέχνως αποφεύγουν να θίξουν αυτό το θέμα. Είναι ελάχιστες οι περιπτώσεις που θίγεται αυτό το θέμα και σχεδόν πάντα επιδερμικά.   

  Σχεδόν κανείς δεν αρθρώνει δημόσιο λόγο για τις απαιτήσεις της τρόικας και των λοιπών δανειστών, όπως και για τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης σύμφωνα με τις οποίες έπρεπε να ελαχιστοποιηθούν οι δαπάνες για την δημόσια υγεία και το μεγαλύτερο μέρος του εθνικού συστήματος υγείας να ιδιωτικοποιηθεί.

Ο ιδιωτικός τομέας έπρεπε να πάρει το μέγιστο δυνατόν κομμάτι της παροχής υγειονομικών υπηρεσιών για να αυξήσει τα κέρδη του.  

  ΟΙ κυβερνήσεις της τελευταίας δεκαετίας συνέχισαν με μεγαλύτερη δριμύτητα το έργο της αποδόμησης του ισχνού εθνικού συστήματος που άρχισαν οι κυβερνήσεις της δεκαετίας του 2000.

  ΟΙ Υπουργοί αυτών των κυβερνήσεων, ευθυγραμμιζόμενοι πλήρως με τις απαιτήσεις της τρόικας, της Ε.Ε και στην ουσία του μεγάλου κεφαλαίου, αποδήμησαν το σύστημα υγείας. Μείωσαν τις δαπάνες για το δημόσιο σύστημα υγείας.

•  Έκλεισαν νοσοκομειακές μονάδες.
• Ελάττωσαν τις κλίνες νοσηλείας, τις ΜΕΦ και ΜΕΘ.
• Μείωσαν τις δωρεάν παροχές υπηρεσιών υγείας.
• Αποδήμησαν το σύστημα πρωτοβάθμιας υγειονομικής περίθαλψης.
• Αύξησαν το κόστος συμμετοχής του λαού στην φαρμακευτική περίθαλψη.
• Με τη μέθοδο των συμπράξεων ιδιωτικού με δημόσιο τομέα στην ουσία προχώρησαν  σε ιδιωτικοποιήσεις.
• Υποστελέχωσαν τις μονάδες υγείας αφού, στην εξίσωση για να πιάσουν το όριο των πρωτογενών πλεονασμάτων, εκτίμησαν ότι η μείωση του κόστους της δαπάνης για το υγειονομικό προσωπικό  ήταν καθοριστικός παράγοντας και επομένως  η πρόσληψη:

  Ø Μόνιμου υγειονομικού προσωπικού, προκειμένου να καλυφθούν οι ελάχιστες απαιτήσεις ενός ημιθανούς δημόσιου συστήματος υγείας, ήταν ενέργεια άγνωστη σε αυτούς και απαγορευμένη από την τρόικα

  Ø Υγειονομικού προσωπικού προκειμένου έστω να αναπληρώσουν το προσωπικό που αποχωρούσε ήταν με το σταγονόμετρο και προχωρούσε με ταχύτατο ρυθμό ως εξαγγελία αλλά με  ρυθμό χελώνας στην υλοποίηση

  Ø Ελάχιστου έκτακτου επικουρικού υγειονομικού προσωπικού σαν λύση μικρού κόστους αλλά ικανοποιητικού επικοινωνιακού αποτελέσματος.   

  ΟΙ υπουργοί υγείας διαγκωνίζονταν ποιος εφάρμοσε καλύτερα και γρηγορότερα τις εντολές των Βρυξελών. 

Ένας κόμπαζε ότι μείωσε τις δαπάνες και εξήγγειλε ότι την επόμενη χρονιά θα πετύχει μεγαλύτερη μείωση. 

Άλλος υπερηφανευόταν ότι έκανε τις αλλαγές πολύ πιο γρήγορα από την τρόικα για την οποία έλεγε ότι εάν δεν υπήρχε έπρεπε να την ανακαλύψουμε. 

Ο τελευταίος λίγες ημέρες πριν από την εκδήλωση της πανδημίας στην χώρα και αφού ήταν γνωστή η κατάσταση που επικρατούσε στην Κίνα, διαφήμιζε τον τρόπο που προχωρούσε στις συμπράξεις των δημόσιων νοσοκομείων με τον ιδιωτικό τομέα. 

  Την ίδια περίοδο την κούρσα του ξηλώματος της δημόσιας και δωρεάν παροχής υπηρεσιών του συστήματος υγείας στο λαό οδηγούσαν οι υπουργοί  Οικονομικών. Συμφωνώντας με τα χρηματοπιστωτικά πλαίσια των Βρυξελών που απαιτούσαν τη μείωση των κονδυλίων για την δημόσια υγεία, προχώρησαν στην υποχρηματοδότηση του δημόσιου συστήματος υγείας  και οδήγησαν στην υποβάθμιση του ΕΣΥ και τη γιγάντωση ενός ιδιωτικού συστήματος. 

  Από κοντά βέβαια και οι Υπουργοί Εργασίας και όπως αλλιώς έχουν ονομαστεί. Με μεθοδικότητα ξήλωσαν σιγά σιγά το ανεμικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης και πρόνοιας ώστε να γιγαντώσουν τις ιδιωτικές επιχειρήσεις που παρέχουν κάποιες από αυτές τις υπηρεσίες αλλά έναντι υψηλής αμοιβής. Παράλληλα με τον ένα ή άλλο τρόπο προχώρησαν στην κατάργηση εργατικών δικαιωμάτων και εργοδοτικών υποχρεώσεων, δημιουργώντας μια  αγορά εργασίας κομμένη και ραμμένη στα μέτρα και τις απαιτήσεις των εγχώριων και ξένων επιχειρηματικών ομίλων που βέβαια το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι τα κέρδη τους και μόνο αυτά.       

  Βέβαια αυτοί οι υπουργοί των κυβερνήσεων Γ. Παπανδρέου, Λ. Παπαδήμου, Π. Πικραμένου, Α. Σαμαρά, Α. Τσίπρα και Κ. Μητσοτάκη δεν ενεργούσαν αυτοβούλως αλλά σύμφωνα με τις οδηγίες των πρωθυπουργών.

  Τα κόμματα εξουσίας Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, ΣΥΡΙΖΑ και τα κόμματα  συμπληρώματα / στυλοβάτες  των κομμάτων εξουσίας φέρνουν την ευθύνη για την σημερινή κατάσταση του ΕΣΥ.  

  Οι αρχηγοί αυτών των κομμάτων, οι διατελέσαντες πρωθυπουργοί, υπουργοί και αναπληρωτές υπουργοί υγείας, εργασίας και οικονομικών όλα αυτά τα χρόνια, με τις πολιτικές που εφήρμοσαν  ελαχιστοποίησαν τις δημόσιες παροχές υγείας προς τον λαό.  

  Στην πραγματικότητα μπορεί, σύμφωνα με τα έργα τους, να διατυπωθεί η άποψη ότι αδιαφόρησαν για την προστασία του υπέρτατου αγαθού δηλαδή την υγεία του λαού. Για την ευημερία του λαού δεν γίνεται λόγος αφού μάλλον ουδέποτε ήταν στις προτεραιότητες τους.   

  Τώρα, με την εκδήλωση της πανδημίας και με ορατά τα προβλήματα και τις ελλείψεις που τόσα χρόνια δημιούργησαν στο εθνικό σύστημα υγείας, οφείλουν όλοι αυτοί να αναγνωρίσουν δημόσια τα λάθη τους και με παρρησία να ζητήσουν συγγνώμη από τον δοκιμαζόμενο Λαό.

  Αυτή η συγνώμη αποτελεί και το απαραίτητο στοιχείο που λείπει για να εμπιστευτεί ο λαός τις οδηγίες τους και να τις εφαρμόσει, με την ελπίδα ότι αυτή τη φορά μιλάνε πραγματικά γι’ αυτόν και την προστασία του και όχι γιατί έτσι επιβάλει η Ε.Ε και θέλει το μεγάλο κεφάλαιο.

 Την συγνώμη αυτή την οφείλουν και στο υγειονομικό προσωπικό της χώρας το οποίο κάτω από δυσμενέστατες συνθήκες, με περιορισμένα μέσα αλλά και ελάχιστα εφόδια αυτοπροστασίας δίνει τιτάνιο αγώνα.

  Κάτω από αυτές τις δύσκολες και σκληρές συνθήκες  όλοι αντιλαμβάνονται ότι το δημόσιο σύστημα υγείας δεν είναι πολυτέλεια αλλά ανάγκη. 

  Οι ειδικοί κρούουν τον κώδωνα λέγοντας ότι πανδημίες θα έχουμε και στο μέλλον.

  Με την ελπίδα ότι η επόμενη μέρα θα μας βρει υγιείς και αυτά τα δεδομένα είναι καθήκον όλων να δουλέψουμε για να χτίσουμε και να θωρακίσουμε ένα πραγματικό εθνικό δημόσιο σύστημα υγείας που θα παρέχει σε όλο το λαό δημόσιες, δωρεάν και υψηλού επιπέδου υπηρεσίες υγείας.

Γ. Ροΐδης

Μένουμε σπίτι αλλά δε μένουμε μόνοι και δεν σιωπούμε.