Άρθρο Συναδέλφου

46 Χρόνια από το Πραξικόπημα στην Κύπρο

15^η  Ιουλίου

Ημερομηνία που σημάδεψε τη νεώτερη ιστορία της χώρας.

Ø  15 Ιουλίου 1965…

Ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος εξαναγκάζει σε παραίτηση τον πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου και ο τότε πρόεδρος της Βουλής, Γεώργιος Αθανασιάδης-Νόβας ορκίστηκε Πρωθυπουργός χαρακτηριζόμενος ως  ο πρώτος «αποστάτης» Πρωθυπουργός.  Ξεσπούν τα “Ιουλιανά”.

Ανοίγει ο δρόμος για το Απριλιανό πραξικόπημα και την επιβολή της στρατιωτικής δικτατορίας της 21^ης Απριλίου του 1967 και της Κυπριακής τραγωδίας. (1)

Ø 15 Ιουλίου 1974 …

Ξεσπά στην Κύπρο το αιματηρό πραξικόπημα της αθηναϊκής χούντας κατά του Προέδρου Μακαρίου. (2)

Ο αρχιεπίσκοπος διαφεύγει, ενώ η χούντα διορίζει νέο “Πρόεδρο” τον δημοσιογράφο Νίκο Σαμψών.

Έχει προηγηθεί με απόφαση της χούντας των συνταγματαρχών η απόσυρση της Ελληνικής μεραρχίας από την Κύπρο.

Εμπνευστές – Σχεδιαστές ΗΠΑ και ΝΑΤΟ. Εκτελεστές τα όργανά τους η Χούντα των συνταγματαρχών και η ΕΟΚΑ Β΄. (3)

Το ξεκίνημα της μεγάλης τραγωδίας είναι γεγονός.

Ακολουθεί η Τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Πόλεμος, καταστροφές, νεκροί, αγνοούμενοι, προσφυγιά και κατοχή του 37% του νησιού!

Η σημερινή ζοφερή πραγματικότητα είναι αποτέλεσμα του χουντικού πραξικοπήματος.

Οι σφοδροί ανταγωνισμοί για τον έλεγχο των δρόμων της ενέργειας και του υποθαλάσσιου ενεργειακού πλούτου της Νοτιοανατολικής Μεσογείου οι οποίοι αυτή την περίοδο είναι σε κρίσιμη και επικίνδυνη φάση δυσχεραίνουν την επίλυση του κυπριακού προβλήματος αφού η Κύπρος εμπλέκεται σε αυτούς.

ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και Ε.Ε προκειμένου να αναγκάσουν την Κύπρο να προσδεθεί απόλυτα στο δικό τους άρμα, προωθούν μονιμοποίηση μιας διχοτομικής λύσης και βέβαια αδιαφορούν ή και αποδέχονται αν δεν ενισχύουν τις παράνομες και επικίνδυνες δραστηριότητες της Τουρκίας στην ευρύτερη περιοχή.

Οι ενέργειες της Τουρκίας που εκδηλώνονται με :

Ø Την αυξανόμενη επιθετικότητα  στην Κύπρο, την Ελλάδα και την Ανατολική Μεσόγειο.

Ø Την αμφισβήτηση των διεθνών συνθηκών και συμφωνιών.

Ø  Τον μη σεβασμό του διεθνούς δικαίου.

Ø  Την καταπάτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων άλλων κρατών.

Ø Την διεθνώς παράνομη απειλή χρήσης βίας εναντίον κρατών που θα ασκήσουν τα προβλεπόμενα από το διεθνές δίκαιο δικαιώματά τους.

Ø Την επίδειξη αδιαλλαξίας και όξυνση εθνικιστικών και θρησκευτικών ανταγωνισμών.

Ø Την δημιουργία κλίματος ανασφάλειας    

δεν είναι εκτός ούτε αντίθετες ούτε στους ΕυρωΝΑΤΟΑμερικανικούς σχεδιασμούς ούτε στους σχεδιασμούς μεγάλων ευρωπαϊκών κρατών όπως η Γερμανία αφού όλοι αυτοί ενδιαφέρονται μόνο για τα συμφέροντα των οικονομικά ισχυρών παγκόσμιων μονοπωλίων αδιαφορώντας πλήρως για το δίκαιο, το ηθικό και το συμφέρον των λαών.   

Δυστυχώς διαχρονικά οι κυβερνήσεις ακολουθούν την πολιτική της πλήρους ταύτισης με τους  ΕυρωΝΑΤΟΑμερικανικούς σχεδιασμούς προτάσσοντας και εμμένοντας στο κάλπικο και ανιστόρητο επιχείρημα ότι έτσι διασφαλίζονται τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και της Κύπρου, εμπλέκοντας τη χώρα σε ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και περίεργα παζάρια.

Κάλπικο και ανιστόρητο επιχείρημα γιατί :

Ø Αυτοί που με τα σχέδια και τις πράξεις τους ευθύνονται για την τουρκική εισβολή και τη συνεχιζόμενη κατοχή δεν μπορούν να θεωρούνται παράγοντες ασφάλειας και σταθερότητας ούτε να αποτελούν μέρος και εγγυητές μια δίκαιης λύσης

Ø Η ιστορία η οποία δεν μπορεί να αλλάξει, όσο και αν κάποιοι προσπαθούν να την αλλοιώσουν, έχει δείξει ότι ποτέ δεν υποστήριξαν με έργα τη χώρα και τα κυριαρχικά της δικαιώματα αλλά εκδίδοντας διάφορες ανούσιες και ευχολογικές ανακοινώσεις  επέλεξαν τον ρόλο του Πόντιου Πιλάτου κλείνοντας παράλληλα το μάτι στην Τουρκία.

Σήμερα 46 χρόνια μετά το προδοτικό πραξικόπημα στην Κύπρο, βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη και επικίνδυνη φάση.

Οι  ανταγωνισμοί για τον έλεγχο της ενεργειακών πηγών και  των δρόμων μεταφοράς της ενέργειας στην ευρύτερη περιοχή κορυφώνονται.

Η Τουρκική επιθετικότητα να κλιμακώνεται επικίνδυνα.

Η παγκόσμια οικονομία δοκιμάζετε.

Τα κάθε είδους δικαιώματα απειλούνται, αναστέλλονται ή καταργούνται.

Το κράτος πρόνοιας αποσυντίθεται.

Σήμερα λοιπόν, σε αυτό το δύσκολο περιβάλλον και τις αντίξοες συνθήκες, ο Λαός πρέπει να βγει μπροστά, να αναλάβει πρωτοβουλίες, να αγωνιστεί, να απαιτήσει :

Ø  Να μην περάσει κανένα σχέδιο διχοτόμησης της Κύπρου.

Ø Μια Κύπρο ενιαία, ανεξάρτητη, κυρίαρχη, με μια ιθαγένεια και διεθνή προσωπικότητα.

Ø Μια Κύπρο χωρίς ξένα στρατεύματα και βάσεις, χωρίς προστάτες και ξένους εγγυητές με μοναδικό εγγυητή τον Κυπριακό Λαό και τη δημοκρατία.

Ø Αποδέσμευση από τους ΕυρωΝΑΤΟΑμερικανικούς σχεδιασμούς.

Ø Απεγκλωβισμό από τους σχεδιασμούς και τα παιχνίδια των παγκόσμιων μονοπωλίων.

Ø Καταγγελία και απόρριψη κάθε προσπάθειας εφησυχασμού και δημιουργίας κλίματος μεμψιμοιρίας.

Ø Απόρριψη και καταδίκη κάθε προσπάθειας εκμετάλλευσης από τους εθνικιστές των υπαρκτών προβλημάτων.

Ø Αποτροπή και καταδίκη κάθε προσπάθειας δημιουργίας κλίματος μισαλλοδοξίας και εθνικισμού. Απομόνωση των εθνικιστών.

Ø Επίδειξη σύνεσης και αποφασιστικότητας για να την υπεράσπιση του εδάφους και  των κυριαρχικών  υπερασπιστούμε

Ø Εγκαταλείψει  της αναποτελεσματικής και επικίνδυνης συμπόρευσης με ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και Ε.Ε και της υλοποίησης των σχεδίων τους.

Ø  Κυβέρνηση και κόμματα επιδεικνύοντας σύνεση και αποφασιστικότητα να  αναλάβουν όλες τις ενέργειες που απαιτούνται για να υπερασπιστούν το έδαφος και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και να   διασφαλίσουν τα συμφέροντα του Λαού.  

Οι καιροί ου μενετοί. Πιστεύω ότι αυτή η ρήση του Θουκυδίδη εκφράζει σήμερα στο ακέραιο την αγωνία όλων μας για όσα συμβαίνουν στην περιοχή μας η οποία βέβαια πρέπει απαραιτήτως να συνοδεύεται από την λαϊκή επαγρύπνηση και συμμετοχή. 

      

(1)         «Η εκδήλωση της πραξικοπηματικής ανατροπής του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου δεν ήταν ένα στιγμιαίο γεγονός. Ήταν το αποκορύφωμα της συνωμοτικής δραστηριότητας η οποία εκπορευόταν από διάφορους κύκλους στην Αθήνα και στόχευε στην ενδονατοϊκή επίλυση του Κυπριακού. Ο αρχικός προσδιορισμός αυτών των ενεργειών τοποθετείται στο 1965. Στη συνέχεια, με την ανάληψη της εξουσίας στην Ελλάδα από τη χούντα, προσλαμβάνει πλέον επιθετική μορφή και με την καθοδήγησή της σχεδιάζονται απόπειρες δολοφονίας του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, αλλά και διενέργειας πραξικοπήματος» (Από  το «Πόρισμα για το Φάκελο της Κύπρου», που φέρει την υπογραφή και την εγκυρότητα της Βουλής των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας.  Το πόρισμα της κοινοβουλευτικής επιτροπής για το Φάκελο της Κύπρου, εγκρίθηκε από την ολομέλεια της Βουλής στις 17 Μαρτίου 2011).

(2)         Το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου, δεν ήταν αναίμακτο. Έχουν καταγραφεί 92 νεκροί και 260 τραυματίες, έλληνες και ελληνοκύπριοι στρατιώτες, πολίτες  και στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων που έχουν σκεπαστεί από τη σιωπή ή τη συνενοχή. 

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Ταγματάρχη Ζερβού Κωνσταντίνου, που δολοφονήθηκε εν ψυχρώ από συνάδελφό του στο γραφείο του, επειδή δήλωσε,  ότι δεν συμφωνεί με την Ανατροπή του Μακαρίου.

(3)          Άκρως απόρρητα έγγραφα, με ημερομηνία 4 Ιουνίου 1974, αποκαλύπτουν ότι ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Χ. Κίσινγκερ ζητούσε απομάκρυνση – ανατροπή του Μακαρίου και επιβολή των ΝΑΤΟικών σχεδίων. (Περιλαμβάνονται στον Φάκελο της Κύπρου)

Άλλο απόρρητο έγγραφο του Γ.Γ. του ΝΑΤΟ Γιόζεφ Λουνς, τρεις ημέρες πριν από πραξικόπημα, εκφράζει συμφωνία με τον υφυπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ κ. Σίσκο για υποστήριξη της τουρκικής εισβολής…

 (Αυτά τα στοιχεία περιλαμβάνονται στο ΠΟΡΙΣΜΑ  της Βουλής των Αντιπρόσωπων για το Κυπριακό)

Γιώργος Ροΐδης

Αντιναύαρχος Π.Ν ε.α