Άρθρο Συναδέλφου

Απόστρατοι ναι, απόμαχοι ποτέ…

είναι ο τίτλος άρθρου του συναδέλφου Αντισμηνάρχου (Ι) ε.α Γρηγόρη Συμεωνίδη που δημοσίευσε σήμερα το ALT.GR και αναδημοσιεύουμε παρακάτω.

    « Ενώ τα αποτελέσματα από την παγκόσμια οικονομική κρίση του 2009  είναι ακόμη πολύ νωπά και οι πληγές όχι μόνο δεν επουλώθηκαν αλλά βάθαιναν περισσότερο από τότε έως σήμερα, το σύνολο των συστημικών πολιτικών και οικονομικών αναλυτών εδώ και καιρό έχουν ξεκινήσει  την οργανωμένη προσπάθεια αντιστροφής της ωμής πραγματικότητας που ζει και βιώνει καθημερινά η συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας. Τα  περί του τρένου της μεγάλης, αέναης και τελευταία, πράσινης ανάπτυξης – που έχει ξεκινήσει και σφυρίζει αδιάκοπα γιατί όπου είναι φτάνει και στον τόπο μας- έδιναν και έπαιρναν από τους χρυσοπληρωμένους προπαγανδιστές των μεγαλύτερων οργανισμών και ιδρυμάτων, εντός και εκτός συνόρων.

Την ίδια ώρα, κάποιοι άλλοι λίγοι, έχοντας βαθειά γνώση και συνείδηση  τόσο της θεωρίας αλλά και της πραγματικής κατάστασης που υπάρχει στην κοινωνία, ενημέρωναν για την νέα φάση της οικονομικής ύφεσης που έχει ξεκινήσει σε παγκόσμια αλλά και τοπική κλίμακα, πριν την πανδημία της  COVID-19 . Η πανδημία, όσο και αν θέλουν να την παρουσιάσουν ως  το αίτιο των επερχόμενων αρνητικών οικονομικών εξελίξεων, δεν είναι παρά μόνο ο καταλύτης που θα επιταχύνει τις διαδικασίες μετακύλησης νέων δεινών στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων και ανάλογα πλούτη στα θησαυροφυλάκια των μονοπωλιακών ομίλων. 

Η περιβόητη λοιπόν ανάπτυξη που θα ερχόταν και θα μας έκανε όλους ευτυχισμένους – πλην αυτών που δεν θα ήθελαν – έχει ήδη δώσει την θέση της στην βαθειά οικονομική ύφεση, που σημαίνει δηλ. πάλι απολύσεις- ανεργία, πάλι μειώσεις μισθών και συντάξεων, πάλι περικοπές δαπανών για την υγεία την παιδεία και την κοινωνική πρόνοια και φυσικά σε συνδυασμό με τις αυξήσεις στο κόστος διαβίωσης, θα κάνει  την ζωή μας δυσβάστακτη. Επιπλέον, ένας  ακόμη μεγαλύτερος αριθμός συνανθρώπων μας από τον ήδη υπάρχοντα, θα εξωθηθεί στην φτώχεια και την εξαθλίωση.

Εάν κάτι αποδείχτηκε ξεκάθαρα από την προηγούμενη καπιταλιστική οικονομική κρίση είναι ότι αυτή επηρεάζει όλους, πλην του μεγάλου κεφαλαίου και της τάξης του. Επειδή οι αυταπάτες και ο εθελοτυφλισμός ήταν πάντα αρνητικός παράγοντας αντίληψης του πραγματικού, θα  πρέπει να πούμε ότι  οι στρατιωτικοί και ιδιαίτερα οι απόστρατοι, ούτε εξαιρέθηκαν ούτε και προβλέπεται ποτέ να εξαιρούνται των  αρνητικών συνεπειών αυτών των κρίσεων.

Εάν κάτι επίσης έχει αποδειχτεί ιστορικά είναι ότι των επαναλαμβανόμενων οικονομικών κρίσεων έπεται ο πόλεμος –τοπικός η γενικευμένος,- ως έσχατο μέσο μαζικής καταστροφής κεφαλαίων, προς πρόσκαιρη εκτόνωση των οικονομικών αδιεξόδων του καπιταλισμού. Έτσι εξηγούνται και ερμηνεύονται οι εξελίξεις που υπάρχουν στο διεθνές γεωπολιτικό σκηνικό, με την όξυνση των αντιθέσεων μεταξύ των ισχυρών παικτών και των συμμάχων τους (ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα – ΝΑΤΟ, ΕΕ),  την τεράστια άνοδο των πολεμικών εξοπλισμών από όλες ανεξαιρέτως τις χώρες και τα σενάρια πολέμου που δοκιμάζονται σε πρωτόγνωρες στρατιωτικές ασκήσεις σε τοπικό και διεθνές επίπεδο.

Σ’ αυτόν το κύκλο των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών που αφορούν και την ευρύτερη περιοχή μας , έχει χωθεί μέχρι το λαιμό και η ελληνική αστική τάξη με την κυβέρνηση της ΝΔ, που συνεχίζει την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Το κάθε βήμα της εμπλοκής προετοιμάζει το επόμενο. Οι ψευτοθεωρίες πως η συμμετοχή της Ελλάδας στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και η διεκδίκηση του τίτλου του «σημαιοφόρου» στους σχεδιασμούς των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ συνιστούν απάντηση στην επιθετικότητα της τουρκικής αστικής τάξης, αποτελεί ανέκδοτο στους έχοντες στοιχειώδη ιστορική μνήμη. Αυτό το γνωρίζει πολύ καλά ο λαός μας διότι το έχει πληρώσει πολλές φορές στο παρελθόν.

Κάθε φάση των ανταγωνισμών των αστικών τάξεων της Τουρκίας και της Ελλάδας θα προετοιμάζει νέες, ακόμα πιο επικίνδυνες εξελίξεις. Οι εντάσεις θα συνυπάρχουν με σενάρια παζαριών και οδυνηρών συμβιβασμών συνδιαχείρισης του Αιγαίου.

 Οι στρατιωτικοί, είτε είναι εν ενεργεία, είτε εν αποστρατεία, δεν μπορούν να μένουν άπραγοι και καρτερικά να προσμένουν τις καλύτερες μέρες που θα έρθουν.  Η συντριπτική πλειοψηφία του στελεχικού δυναμικού των ΕΔ και των ΣΑ είναι παιδιά φτωχών λαϊκών οικογενειών που μέσω των εθνικών εξετάσεων και πολύ υψηλών επιδόσεων, επέλεξαν κάποια στρατιωτική σχολή. Η συμμετοχή τους σε αποστολές και πολέμους εκτός συνόρων δήθεν για την προάσπιση της ειρήνης και της δημοκρατίας κατ΄ εντολή των συμμάχων, που από όπου και να τους δεις στάζουν αίμα, δεν έχει καμία σχέση με το αναφαίρετο δικαίωμα όλων των λαών να αποφασίζουν οι ίδιοι για το μέλλον τους.

Τόσο οι απόστρατοι, όσο και το εν ενεργεία προσωπικό των ΕΔ, με τις σημερινές δυνατότητες που υπάρχουν στην πρόσβαση στην γνώση και την ενημέρωση, δε μπορούν να επικαλούνται άγνοια για την απραξία τους. Πρέπει να βγουν μπροστά και μέσα από τις συνδικαλιστικές τους οργανώσεις και σε συμπόρευση με τα άλλα λαϊκά στρώματα, να αγωνιστούν ενάντια στην επερχόμενη καπιταλιστική λαίλαπα που στρώνει τον δρόμο ενός γενικευμένου ιμπεριαλιστικού πολέμου.

 Και επειδή όπως λέγεται η ποίηση είναι συμπυκνωμένος πεζός λόγος :

…Δεν ξέρω, κάτι μέσα μου κυλά
σα χείμαρρος και τη γροθιά μου σφίγγει.

Μας ρίχνουν στη φωτιά κ’ υπολογίζουν
παράσημα τη ζωή μας και γιομίζουν
με το αίμα την κοιλιά τους τη χοντρή·
και σκέφτουμαι – πώς να στο πω, μητέρα; –
μην είναι τούτοι, αλήθεια, οι μόνοι οχτροί
κ’ η σκέψη αυτή με τρώει νύχτα – μέρα…

( Γιάννης Ρίτσος – συλλογή «Πυραμίδες»,  τα «Γράμματα απ’ το μέτωπο» , από τον γιο που είναι φαντάρος προς την μητέρα του )

Συμεωνίδης Γρηγόρης
Αντισμήναρχος ε.α.»